Eş ayrılığında ( ölü veya diri ) ortak olan şeylerin sözlere yansıması, insana dinletiyi, içimizi sızlatan ayrı bir güzelliği vardır. Bu şarkının özelliği "Tanju Okan" ölmesine rağmen hala kadının olmaması, insana en çok koyan bu olmalı galiba. Daha başka ne diyebilirim ki? Bir zamanlar binlerce defa dinledim.
Bir seveni diyor ki; Rakının yanına meze olarak gönderilmiş bir sanatçı! Tanju Okan. "Kadınım" parçası özlemli, eskimeyen bir müziktir. Belki bir düğün hikâyesi. Bu şarkıyı her ne zaman dinlesem canım rakı istiyor. Bu mübarek günde tövbe diyorum. Sen büyüksün Tanju baba. Aynı derde düşeni derin düşüncelere ve ardından dolu kadehlere yöneltmiş bir şarkıdır. Bana göre Tanju Okan alkışlarla yaşatılır. Nasıl da içten ve hissederek icra etmiş eseri. Şimdikiler şarkıları böyle kalpten söyleyemiyorlar. Peki ya nerelerinden söylüyorlar? Onu da hala anlamış değilim. Tanju Okan’ın sesi insan içine o kadar işlerken şarkıyı dinliyor ve şarkıyla bütünleşiyor. Yorgun kalplerin, acılı gecelerin, morali bozuk insanların, ya da sadece bir tepeden gökyüzüne bakarken hissedilen o anlatılamaz duyguların ayrılmayan eşlikçisi. Tanju Okan "Kadınım" müziği her türlü içkinin en iyi mezesi. Tanju Okan dediği gibi yaşayan, yaşadığı gibi ölen ender insanlardan biridir. Mekânı cennet olsun. Allah nur içinde yatsın. Belki bu topraklar üzerinde içilen her yudum içkide onu anıp, bu şarkılarını mırıldanacağız. Hem de şerefle!
İnsanlar her ne kadar farklı karakterlere sahip olursa olsun. Ona yaşamak mümkün değil. Ben bu şarkıya uygun hiçbir gerçek aşk görmedim. Onun gibi bir insan bir daha gelirimi? Bilemem. Rahmetli ölmeden önce hastanede yaptıkları bir röportajda kendisini en çok etkileyen şarkının "Kadınım" olduğunu söylemiş.
Ne zaman bu şarkıyı dinlesem gözümün önüne mahkeme koridorlarında boşanma davası için bekleyen mağdur olan taraf, o çaresizlik, dağılmış yuvalar aklıma gelir. Tanju Okan adam gibi adamdı. Yalnız yaşadı. Yalnız öldü. Mekânı cennet olsun. Mustafa Demirbaş / 09 Ağustos 2012 – Ankara
